خشم شب

دیگر از آن همه

شیطنت و شلوغی

خبری نیست

آنقدر به خاطره ضربدرهای جلوی اسمم

چوب روزگار را خوردم که

تبدیل شدم به

ساکت ترین شاگرد

کلاس زندگی …

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

شاید برایت عجیبست این همه آرامش ام !
خودمانی بگویم ؛
به آخر خط که برسی دیگر فقط نگاه میکنی …

وقـتـ ی چشمــ آنـم رآ روی هـم مـ ی گـ ذآرم

خـوآبـــــ مــرآ نمـ ی بــ رد . .

{.. تـــــــ♥ــ ـو ..} رآ مـی آورد !

از میـ آن فـرسنـگــــ ـهـ آ فـ آصـلــ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ه

ﺁﺩﻣـ ﻫـﺎ ﮐـﻪ ” ﻋــﻮﺽ ” ﻣﯽ ﺷـﻮﻧـﺪ …
ﺍﺯ ” ﺳـﻼﻡ ” ﻭ ” ﺷـﺐ ﺑـﺨﯿـﺮ ” ﮔـﻔﺘـﻨﺸﺎﻥ
ﻣـﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾـﻦ ﺭﺍ ﻓـﻬﻤﯿـﺪ !
ﺍﺯ “ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ”
ﺍﺯ ” ﺣـﺮﻑ ﻫـﺎ ” ﻭ ” ﻧـﮕﺎﻩ ﻫـﺎ ”
ﺍﺯ ﮔـﻮﺩﺍﻝ ﻫـﺎﯼ ِ ﻋـﻤﯿـﻘﯽ ﮐـﻪ
ﺑﯿـﻦ ِ ﺗــﻮ ﻭ ﺧـﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮐـﻨـﻨﺪ
ﻭ ﺗـﻮﯾـﺶ ﺭﺍ ﭘُــﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﯿـﻞ ﻣـﯽ ﮐُﻨـﻨﺪ !

براي نمايش بزرگترين اندازه كليك كنيد

گـاهـی وقـتـا
دلـم فـقـط سـنـگـیـنـی نـگـاهـت رو مـیـخـواد
که زُل بـزنـی بـهـم
و مـ ـن بـه روی خـودم نـیـارم . . .

سـَلـآمـَتے اوרּ رفیـقے کـﮧ

مـَجـآزیـﮧ اَمـآ یـﮧ جـورے

وآسـَتــ سـَنگـ صـَبـوره

کـﮧ هـَمـﮧ ے رفیقـآے وآقعـیتـ بـﮧ گـرد پـاشـ نمیـرسَـרּ ..

سـَلـآمـَتیـتـوרּ رُفـَقـآ !!!